Winterwandeling in Zingem

11-02-2024

Op zondag 11 februari organiseerde de VWG een winterwandeling doorheen de Zingemse Scheldemeersen. Een tocht van een kleine 7 kilometer bracht ons over de Grootmeers, langs de Mesure, Spettekraai en Weiput.

De 2e editie van deze tocht was op sommige punten behoorlijk modderig door het natte weer van de voorbije winter, maar dat schrok de mensen duidelijk niet af. We telden maar liefst 35 deelnemers. Waw! Heel leuk! En, we klokten af op minstens 62 soorten, niet slecht voor een voormiddagje in eigen streek.

Starten deden we aan de Grootmeers Zingem, een reservaat in beheer van Natuurpunt Kruisem. De deelnemers moesten bij de start wel een beetje multitasken: tijdens de uitleg over het gebied werden we getrakteerd op een ochtendconcert van merel, zanglijster, roodborst, winterkoning, heggenmus, etc. Ondertussen liet een buizerd zich mooi bekijken. In een groepje sijzen werd een barmsijs ontdekt die zich mooi liet zien. Koperwieken kropen in de toppen van de bomen om zich speciaal voor ons te laten bekijken.

Achter de Grootmeers ligt een complex van uitgestrekte weiden. In de winter komen daar (vaak) ettelijke honderden ganzen grazen. Ook de grote zilverreiger komt er jagen op kleine zoogdieren en ongewervelden. We telden er in totaal 5! Een territoriumgevecht tussen 2 grote bonte spechten trok even de aandacht, net als de boomkruiper. De medaille voor kleinste vogeltje van de dag ging naar het goudhaantje. Ons geluk kon niet op. De deelnemers werden getrakteerd op maar liefst 7 slapende ransuilen die zich uitstekend lieten bekijken.

Een wandeling langs de oude Scheldearm van de Mesure leverde 2 blauwe flitsen op. Voorbijzoevende ijsvogels! En, geen evidentie: een kleine bonte specht liet zich zien én nadien meerdere keren horen. Ook de boomklever kwam op het lijstje te staan. Een koppeltje torenvalk liet zich eveneens uitstekend zien.

Aan de Spettekraai werd het daglijstje verder aangevuld: dodaars, fuut, wintertaling, smient, slobeend, ... En, opnieuw een barmsijs!

De laatste stop was de Weiput. Een mannetje sperwer liet zich minutenlang zien in de top van de boom. We konden hem zien loeren naar beneden, klaar voor de jacht. Plots schoot hij als een schicht weg. Of hij daadwerkelijk iets gevangen had, konden we niet zien. Waterral, cetti's zanger, tafeleend en nog wat dodaarsjes waren leuke toevoegingen aan de daglijst. Ken ontdekte in de Weistraat nog een steenuiltje op een knotwilg. Fantastisch om met af te sluiten! En wie nog even bleef nababbelen kon nog genieten van 5 cirkelende buizerds boven de Grootmeers.

Tot volgend jaar?